قسمت هجدهم به ضمیر باطن خود اعتماد کن
ضمیر باطن انسان همیشه در حال فعالیت است و بر اعمال حیاتی بدن مانند: تنظیم ضربان قلب – تنفس – گوارش و دیگر فعالیتهای مهم نظارت دارد. برای مثال وقتی، غذا می خوریم به محض بلعیدن غذا همه چیز از دست ما خارج است. و تمام اعمال بیولوژیکی تا هنگام جذب و دفع غذا تحت نظارت ضمیر باطن است و در طول شبانه روز این نظارت یک لحظه هم متوقف نمی شود.
ضمیر باطن دارای نیروی شگفت انگیزی است که منبع الهام و هدایت فرد در زندگی به شمار می رود.
اسامی- حوادث- مکانها و رویدادها را برای شخص کشف می کند و حافظه را به وجود می آورد.
ضمیر باطن، خواب و استراحت نمی شناسد و همواره مراقب انجام اعمال حیاتی بدن است. همانگونه که پیش از این نیز گفته شد، بهتر است قبل از خواب، سفارش های لازم را به او بکنی تا وظایف خود را به خوبی انجام دهد. آنگاه در نهایت شگفتی خواهی دید، نیروی آزاد شده در وجود تو، نتایج دلخواهت را برایت به بار خواهد آورد و سپس به این نتیجه می رسی که شعور تو منبع لایزالی از هوش و قدرت است که تو را به نیروی بیکران و فنا ناپذیر کاینات اتصال خواهد داد.
چیزی که در عرفان به آن کشف و شهود هم گفته می شود. حافظ می گوید:
چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب سروش عالم غیبم چه مژده ها داده است
که ای بلند نظر شاه باز ســــــدره نشـــــــین نشیمن تو نه این کنج محنت آباد اســـــت
تو را ز کنگره عرش می زننـــــد صفیــــــــــــر ندانمت که در این دامگه چه افتاده اســت
در این ابیات، حافظ نیز همین مطلب را بیان می کند که تو، توانایی داری به عرش برسی و جایگاه واقعی تو آنجاست چرا در این تن خاکی گیر افتاده ای و این سفر را آغاز نمی کنی؟
این سفر مطمئنا" با این جسم خاکی امکان پذیر نیست و چیزی ورای آن را می طلبد. پس چه راهی وجود دارد؟ دقیقا این همان سیر کردن ضمیر باطن و یا روح است که می تواند ما را به دور دست ترین نقاط عالم هستی ببرد و در آنجا به کل کاینات متصل نماید.( سیر آفاق و انفس)
تمام مشکلات و نابسامانیهای بشر از آنجا سرچشمه می گیرد که انسانها به اهمیت داشتن رابطه ی صحیح بین ضمیر آگاه و ضمیر باطن پی نبرده اند و از ان بی خبرند.
اگر این دو به گونه ای هماهنگ باهم همکاری کنند، صاحب خود را به همه ی خواسته هایش خواهند رساند.
یکی از مسایل که سبب می شود انسان نتواند به خواسته اش برسد داشتن ترس بی مورد است. اساسا" ترس می تواند مانع خیلی بزرگی بر سر راه موفقیت با شد و انسان را از خواسته هایش دور کند زیرا از درون ترس،تردید، شک و دودلی ظهور می کند.
ترس ممکن است از دوران کودکی به شخص القا شده باشد و یا در دورانهای دیگری از زندگی و از راه های دیگر حتی رسانه ها به شخص آموزش داده شود. ابتداء باید منشاء ترس را شناخت و با آن مبارزه کرد. ترس یعنی ایمان وارونه. آیا تا کنون اتفاق افتاده است که کسی از چیزی به شدت بترسد ولی عاشقانه آن را دوست داشته باشد؟
از همینجا می توان دریافت که ترس می تواند مانع بزرگی برای عشق ورزیدن باشد.
نکته مهم دیگر که مانع پیشرفت می شود، تنفر است. شما نسبت به هر کس یا هر چیز که تنفر داشته باشید با رشته هایی نامریی خودتان را به آن وصل می کنید وارسال این امواج نفرت ، شما را روی ارتعاشات منفی قرار می دهد. کسی که مورد کینه توزی و نفرت شما واقع می شود هیچ آسیبی نمی بیند و بازنده ی اصلی کسی است که در آتش خشم و نفرت خود را گرفتار کرده است.
حسادت هم یکی از صفات بدی است که زمانی ظهور می کند که شخص خود را عاجز از رسیدن به خواسته اش می بیند و در این حال نسبت به کسی که به آن خواسته رسیده حسادت می کند و راه خود را دشوارتر می نماید.
غیبت کردن هم یکی از ویژگی های بدی است که سبب می شود کسی درباره اشخاص دیگر برمسند قضاوت نشیند و بدون حضور او ،وی را محکوم کند و از این کار خود لذت ببرد. این امر نه تنها بیانگر ضعف شخصیت افرادی است که غیبت می کنند بلکه موجب آسیبهای روانی به خود شخص هم می شود زیرا فرد غیبت کننده دچار هیجانهای منفی- عصبانیت و حالات روانی مختلف می شود و این امر موجب وارد آمدن آسیبهایی به شخص خواهدشد.
دروغ نیز یکی از صفات ناپسند است که بر روی ضمیر باطن نقش مخربی دارد.
به طورکلی، هر عمل ناپسند اجتماعی، مانند مطالبی که ازآنها یاد شد، می تواند، مانعی برای رسیدن به هدف تلقی شود و کسانی که دوست دارند به موفقیت برسند باید هرگونه صفات نکوهیده راکه سبب ایجاد اغتشاش و اختلال در روح می شود از خود دور کنند و با یک ضمیر پاک و آراسته به صفات پسندیده، قدم در راه موفقیت بگذارند.
از یاد نبرید که آب، شکل ظرفی را که در آن است به خود می گیرد. ضمیر شما هم مانند همان ظرف است که آن را با افکار و اعمالتان ساخته اید. پس سعی کنید با انجام کارهای پسندیده، این ظرف را به شکلی زیبا بسازید تا مظروف آن نیز زیبا شود. هیچوقت برای انجام کار خوب دیر نیست.