دگرگونی به این مفهوم است که ما بتوانیم فراسوی جسم خود زندگی کنیم.جسم ما از دو بخش مادّی و معنوی تشکیل یافته.بخش مادّیِ جسم، اندامهای قابل مشاهده است که مشتمل بر دست و سر وپا و اندامهای داخلی بدن که خصوصیات زیستی انسان را در بر می گیرد.از سوی دیگر می توان دریافت که حیات یک انسان،با این اندامها که با سایر حیوانات مشترک است پایان نمی یابد و در ورای این جسمِ فانی،بُعدِ واقعی و منحصر به فردِ وجود،که قابل دیدن،لمس کردن و بوییدن نیست قرار دارد.در حقیقت،بخش عمدهء وجودی هر فرد،شکل معنوی آنست.( و شکل مادّی،بخش کوچکی از آن را تشکیل می دهد.) این بخش را،ذهن،احساس؛اندیشه یا هشیاری برتر نامیده اند.تمام هشیاری و خرد لایتناهی انسان در این بُعد متمرکز است.

جسم انسان تابع حیات ماّدی بوده و همواره در حال دگرگونی است و این دگرگونی،از ابتداء خلقت تا پایانِ زندگیِ مادی متوقف نمی شود.انسان به دنیا می آید- رشد می کند- تکامل می یابد – سلولهای کهنه جای خود را با سلّولهای جدید می دهند- اندامها فرسوده می شوند تا حیات مادی، شکل بگیرد.امّا (خودِ) راستینِ فرد،ثابت و پا برجا باقی می ماند.

به مجرد این که از قوانین روح آگاه شوید و از آنها پیروی کنید،از این توانایی برخوردار می شوید که از دروازه دگرگونی بگذرید و به (منِ) واقعی خود بپیوندید.(این مطلب در قسمت من کیستم؟توضیح داده شده) در حقیقت،ابداع هر فرآورده جدید،تبلور یک اندیشه و نگرش تازه است که از بخش معنوی انسان سرچشمه می گیرد.فردی که از جسمِ مادّی خودعبور می کند،نهایت این تغییر و تحول را متبلور می سازد.

هرگاه فقط در جسم خود ساکن شوید،سدّی بر سر راهِ پیشرفت و گشایش افق روحی و فکری خود بوجود خواهید آورد.چند لحظه به محدودیتهای جسمِ خود بیندیشید.این موانع، مرزهایی هستند که پیامهایی را به ما دیکته می کنند.برای نمونه،شما می توانید مسافت محدودی را بدوید یا مقدار معینی وزنه بلند کنید.حال آنکه در قلمرو اندیشه و الهام و مکاشفه،محدودیت معنا ندارد.شما می توانید از طریق فکر و اندیشه مطلق،بر بالهای خیال بنشینید،به هر جا که می خواهید بروید و به دلخواه هر چیزی را تجربه کنید.شما می توانید با توسل به تمرینهای ذهنی و عملی،بر تمام تنگناها و موانع ومحدودیتهای زندگی مادی خویش چیره شوید و سر انجام به (خودِ) راستین و ذهنِ کیهانی که در باطنِ شما آرمیده است متصل شوید.

در مقام و موقعیت این دگرگونی،معجزه پس از معجزه خواهد آمد و شگفتیها لحظه ای باز نخواهد ایستاد.هرگاه این اندیشه باطل را از سر به در کنیم که (ماجسمی هستیم که یک روح در آن حلول کرده است.) و در یابیم که(ما روحی هستیم که با توسل به این جسم،مدّتی سفری را آغاز می کنیم و به پایان می رسانیم.) زندگیمان از هر محدودیت و تنگنایی رها خواهد شد.گویی،پرده ای از جلو چشمانمان برداشته می شود.آنگاه،خرد و فرزانگی برتر،فرمان زندگیتان را به دست می گیرد و شما را به سر منزل مقصود می رساند.

وقتی از قالب جسم عبور می کنید،از هشیاری و آگاهی شفابخش برخوردار می شوید و این فضا همواره به شما احساس شفا- آرامش و آسایش می بخشد.به طور خودکار،برعادتهای مخرب چیره می شوید و حس قدردانی از دستاوردهایی که کسب کرده اید،عادتهای تازه و نیکو را در وجودتان تقویت می کند.....

با استفاده از کتاب:باور کنید تا ببینید.نوشته: دکتر  وین دایر